Integrity of biomedical implants of titanium alloys: Second part

Abstract

This article reviews the diverse metallic materials for biomedical engineering applications and it is shown that titanium and titanium alloys possess numerous advantages, compared with other biocompatible metallic materials that are found in medical applications. Since biocompatible materials are widely used in orthopedics, as well as in other medical fields, where these materials closely interact with living tissues, it is concluded that the knowledge and understanding of mentioned interactions is of prime concern, whereupon biocompatibility and non-toxicity of implant materials are becoming critical factors in their future development. Also, one of major goals of the development of implant metallic materials is to attain low values of the Young's modulus of elasticity in modern biocompatible metallic materials in order to narrow the difference between elasticity modules of the bones and implants materials, that will contribute to overcoming extended damage of the human bone tissue and shrinking of bone density. .

U okviru ovog rada prikazan je pregledni osvrt na osnovne grupe metalnih materijala koje se koriste u biomedicinskom inženjerstvu, na osnovu čega se može zaključiti da titan i legure titana pokazuju značajne prednosti u odnosu na ostale grupe biokompatibilnih metalnih materijala kada je u pitanju njihova primena u medicini. S obzirom da se biokompatibilni materijali koriste, ne samo u ortopediji, već i u drugim oblastima medicine, gde se nalaze u stalnoj interakciji sa živim tkivima, može se zaključiti da je za razvoj novih materijala za primenu u medicini izuzetno značajno poznavanje i razumevanje pomenutih interakcija, zbog čega biokompatibilnost i netoksičnost materijala postaju kritični faktori daljeg razvoja implantnih metalnih materijala. Takođe, kao osnovna smernica daljeg razvoja biokompatibilnih metalnih materijala izdvaja se i potreba za postizanjem niskih vrednosti modula elastičnosti savremenih biokompatibilnih metalnih legura, koja bi obez-bedila što manju razliku između modula elastičnosti kosti i implantnog materijala, a čime bi se sprečilo dalje oštećiva-nje koštanog tkiva i smanjenje gustine kostiju. .