Mogući rizik po zdravlje ljudi zbog konzumiranja dagnji Mytilus galloprovincialis iz Bokokotorskog zaliva

Abstract

Koncentracije kadmijuma (Cd), olova (Pb), žive (Hg) i nikla (Ni) određivane su u mekom tkivu dagnji Mytilus

galloprovincialis uzorkovanim tokom 2009. godine du obale Bokokotorskog zaliva, Crna Gora. Koncentracije ovih metala (mg/kg vlažne mase) kretale su se u opsegu od 0.17 do 1.26 za Ni, 0.34 do 1.85 za Pb, 0.17 do 0.64 za Cd i 0.024 do 0.371 za Hg. U poređenju sa dozvoljenim vrednostima propisanim od strane Evropske komisije i Uprave za hanu i lekove SAD, samo je koncentracija olova u uzorku sa lokacije Krašići iz proleća 2009. godine bila veća od propisanih vrednosti. Uticaj svakog metala na zdravije ljudi razmatran je kroz koeficijent ciljane

opasnosti (THQ) za prosečne i velike potrošače dagnji u cilju procene mogućih nepoželjnih efekata po zdravlje

koje ispitivani metali u tragovima mogu izazvati. THQ vrednosti dobijene na osnovu srednjih koncentracija metala

u dagnjama, i za prosečne i za velike potrošače dagnji, niže su od jedan sto ukazuje da svakodnevno izlaganje najverovatnije neće izazvati nikakve negative posledice po zdravije ljudi tokom života. U odnosu na izmerene

koncentracije metala u dagnjama sa različitih lokacija dobijeno je da se najmanja količina dagnji može konzumirati sa lokacije Krašići, a najveca sa lokacije Perast. Izmerene koncentracije Cd i Hg ograničavaju maksimalno

dozvoljenu potrošnju na 5,4 i 3,7 obroka od 250 grama nedeljno u odnosu na divlje i uzgajane dagnje

Bokokotorskog zaliva, respektivno.

Cadmium (Cd), lead (Pb), mercury (Hg) and nickel (Ni) concentrations were determined in the soft tissue of mussels Mytilus galloprovincialis collected during the year 2009 along the marine coast of Boka Kotorska Bay, Montenegro. The concentrations (mg/kg wet weight) of these metals ranged from 0.17 to 1.26 for Ni, 0.34 to 1.85 for Pb, 0.17 to 0.64 for Cd and 0.024 to 0.371 for Hg. In comparison with the permissible limits set by the European Commission and the US Food and Drug Administration, only Pb concentration in mussels from location Krasici in spring 2009 was higher than the permissible limits. The impact of each trace metal on consumer health was considered through the target hazard quotient (THQ) for average and high level mussels consumers in order to evaluate possible alert regarding adverse health effects that may be caused by trace metals individually. THQ values for mean trace metal concentrations in mussels, for both general and high level mussels consumers, are lower than one indicating that a daily exposure is not likely to cause any negative health effects during a lifetime in a human population. In relation to trace metals concentrations found in mussels from different sites the smallest amount of mussels can be consumed from site Krasici and the greatest from site Perast. Measured trace metals concentrations of Cd and Hg limit maximum allowable consumption on 5.4 and 3.7 meals of 250 g per week for wild and farmed mussels from Boka Kotorska Bay, respectively.